Een rustdag

Een rustdag was het gisteren.

Een 'bijkomdag'.

Voor mij een moment om heerlijk wat te lezen op het dakterras.  Maar voor Hennie was de dag een stuk minder prettig, want hij was ziek. Écht ziek!

Arme opa. Erge hoofdpijn, misselijk en darmkrampen. Hoe kan dat nou? Misschien door de zon. Opa's kruin was erg rood geworden na de wandeling gisteren, door de bergen. Of was het misschien de rum die hij zo lekker, maar ook erg sterk vond, bij de fabriek? 

We weten het niet. Maar...voor hem geen ontbijt! Alleen gedurende de dag wat bananen, koekjes en veel water.

Elk uur ging ik even kijken, maar veel progressie zat er niet in.

Tegen half 3 kwam opa zelf even boven kijken,

zag het grogue-fabriekje van bovenaf 

de straat aan de voorkant van het hotelletje en installeerde zich ook op een van de bedden op het dakterras.

Tenminste...Dat was hij van plan.

Hij schoof het bed dat hij had uitgekozen naast het mijne zodat we gezellig samen konden kletsen. Maar...het bed bleek iets minder soliede dan we beiden dachten, want PATS...daar ging het bed. Eerst het voeteneinde naar beneden, en toen ik het wilde herstellen, opa was immers ziek, kreeg ik het hoofdeinde PATS tegen mijn hoofd.

Brrrrrrrrrrr. 

Het matras er af gehaald en het hele bed maar even op z'n kant gezet. Vervolgens de 'pootjes' aan de boven- en onderkant uit elkaar geklapt en het bed weer rechtop geplaatst. Matrasje erop. Klaar. 

Opa kon erop. 

Maar.. het bed wiebelde gigantisch toen opa erop ging liggen. "Stilliggen opa. Dadelijk val je met bed en al om!!!"

Omdat ik een beetje minder zwaar ben, hebben opa en ik voor de zekerheid maar even geruild van bed. "Pffffff. Wat een inspanning opa. Nu maar even rustig bijkomen!"

Opa vond het heerlijk op het dakterras. Heerlijk om eindelijk even buiten te kunnen zijn. Maar na een uurtje, toen het kouder werd, ging hij toch maar weer via deze deur  naar beneden, om zijn bed op te zoeken. Echt uitrusten lukte daar toch wel het beste. Toe maar opa. Gauw beter worden.

Slapen. Slapen. Slapen.

Ook het avondeten ging aan hem voorbij. Hij durfde niets te nemen.

Vannacht knapte opa weer wat op.  

Nam al vroeg in de ochtend twee bananen en ging even heerlijk douchen. Vroeg, want de aluguer zou er al om 7.00uur zijn.

Voor hem dus opnieuw geen ontbijtje  wat zo liefdevol voor ons was klaargezet door één van de medewerkers. 

nB. We hebben jullie niet over deze dag kunnen informeren, want de Wifi in ons hotel had waarschijnlijk ook een rustdag. ;-) Tenminste....hij deed het niet!

En...

Het meest populaire restaurant in Ponta do Sol heeft ook geen WIFI. Vandaar dit opschrift:

 Juist populair ómdat het GEEN WIFI heeft.

Maar...ook niet onbelangrijk, ook súper lekker eten en elke avond live-muziek!

Reserveren gewenst!!!